រាជធានីភ្នំពេញជាកន្លែងប្រមូលផ្តុំប្រជាពលរដ្ឋមកពីគ្រប់ទិសទីដើម្បីប្រកបអាជីវកម្ម ឬធ្វើការងារ សំដៅរកប្រាក់ចំណូលចិញ្ចឹមក្រពះ ហើយភាគច្រើនប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្របានធ្វើចំណាកស្រុកពីភូមិកំណើតដែលគ្មានដីបង្កបង្កើនផល គ្មានការងារធ្វើ មករស់នៅតាមសំ យាបផ្ទះគេមើលទៅគួរឲ្យអាណិតអាសូរជាទីបំផុត។ ជាក់ស្តែងក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន អស់រយៈពេល២៨ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ មិនបានយកចិត្តទុកដាក់ជួយគាំពារ និងលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរឲ្យបានធូរធារថ្លៃថ្នូរដូចបណ្តាប្រទេសក្បែរខាងនោះទេ ធ្វើឲ្យគម្លាតសង្គមរវាងអ្នកមាននិងអ្នកក្រកាន់តែឆ្ងាយទៅៗហៅមិនឮ ពោលគឺអ្នកមានកប់ពពក ចំណែកអ្នកក្រវិញ គ្មានទីជម្រករកតែបាយចំអែតក្រពះស្ទើរគ្មាន ផ្តើមចេញពីការដឹកនាំមិនត្រឹមត្រូវ ធ្វើឲ្យពលរដ្ឋជួបតែភាពខ្លៅ ខ្លាច និងឃ្លាន។
ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រជាច្រើនបានបង្ខំចិត្តចាកចេញពីស្រុកកំណើតមកធ្វើជាកម្មករសំណង់ កម្មករអូសរទេះដឹកទំនិញតាមផ្សារធ្វើជាអ្នកបម្រើតាមផ្ទះចិន ប្រកបរបររត់ម៉ូតូឌុប ធាក់រ៉ឺម៉ក ស៊ីក្លូ រស់នៅវេទនាតោកយ៉ាកបំផុត ពេលយប់ឡើងដើរ រកកន្លែងជ្រកតាមសំយាបផ្ទះចិនគ្មានកន្លែងដេកពួនច្បាស់លាស់យប់ ត្រង់ណាដេកនៅត្រង់នោះ មើលទៅវេទនាបំផុត ហើយពេលខ្លះប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រដែលប្រកបរបរសុំទានត្រូវបានអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចចាប់យកទៅដាក់នៅមជ្ឈមណ្ឌលសង្គមកិច្ច ដោយលើកឡើងថា ជនក្រីក្រនិងអ្នកសុំទានទាំងនោះធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ ដល់សណ្តាប់ធ្នាប់សង្គម។ បញ្ហាដែលកើតឡើងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះក៏ដោយសារតែការបែងចែកកំណើនសេដ្ឋកិច្ចធ្វើមិនបានត្រឹមត្រូវ គ្មានសមធម៌ ធ្វើឲ្យអ្នកក្រកាន់តែក្រទៅ ហើយអ្នកមានវិញ សល់ប្រាក់ហូរហៀរចាយមិនអស់និងយកទៅផ្ញើនៅតាមធនាគារបរទេសបើពិនិត្យមើលស្ថានភាពជាក់ស្តែង គឺប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់ចាកចេញពីរបបខ្មែរក្រហមកាលពីថ្ងៃទី៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ មានតែបាតដៃទទេដូចគ្នា ប៉ុន្តែមកដល់ពេលនេះសមាជិកគ្រួសារអ្នកកាន់អំណាចមានបានយ៉ាងសម្បើម។
ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលធ្វើចំណាកស្រុកមកកាន់ទីប្រជុំជនឬឆ្លងដែនដោយប្រថុយប្រថានទៅលក់កម្លាំងពលកម្មនៅប្រទេសក្បែរខាងបានរអ៊ូរទាំអំពីស្ថានភាពរស់នៅរបស់ ពួកគេ ដែលគ្មានការជួយគាំពារពីអាជ្ញាធរអ្នកកាន់អំណាច ហើយនៅតំបន់ខ្លះទៀតនៅតំបន់ក្រីក្រខ្វះខាតដីធ្លីសម្រាប់បង្កបង្កើនផលត្រូវគេបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ ហើយយកដីទាំងនោះទៅប្រគល់ឲ្យក្រុមហ៊ុនយួនតាមគោលនយោបាយផ្តល់ដីសម្បទានដោយគ្មានការគិតគូរពីផលប៉ះពាល់។ ការប្រមូលផ្តុំគ្នារស់នៅតាមសំយាបផ្ទះចិនគឺប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រអាចរកប្រាក់ចំណូលបានបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីទិញបាយចំអែតក្រពះដែលពេលខ្លះសឹងថាមិនមានសល់ប្រាក់បញ្ជូនទៅស្រុកកំណើតជួយទំនុកបំរុងប្រពន្ធកូន ក្រុមគ្រួសារផងទេ ហើយស្ថានភាពក្រីក្រនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានរូបភាពអាក្រក់ខ្លាំងឡើងៗ ដោយសារតែការដឹកនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន មិនបានគិតគូរពីជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រដែលមានចំនួនរាប់លាននាក់។
បើពិនិត្យមើលកំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រចាំឆ្នាំដែលលោក ហ៊ុន សែន លើកយកមកនិយាយជាញឹកញាប់ពេលខ្លះគេរិះគន់ថា កំណើនសេដ្ឋកិច្ចនោះមានតែតួលេខ ព្រោះអត្រានៃភាពក្រីក្រនិងចំនួនអ្នកក្រពិតជាក់ស្តែង មានច្រើនជាងការព្យាករណ៍ឆ្ងាយណាស់ ជាពិសេសរបាយការណ៍ថ្មីៗនេះរបស់ធនាគារពិភពលោក បានបង្ហាញថាកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគួរឲ្យកត់សម្គាល់ក៏ពិតមែនប៉ុន្តែកំណើននេះមិនបានបែងចែកដោយសមធម៌ឲ្យទៅពលរដ្ឋក្រីក្រនោះទេ។ លោក ហ៊ុន សែន បានលើកឡើងអំពីយុទ្ធសាស្ត្រកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រតាមគោលដៅសហសវត្សរ៍ ឬតាមជំហានគីគង្គក់ ដោយអួតអាងពីភាពជោគជ័យក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រប៉ុន្តែសម្រាប់គណបក្សប្រឆាំងវិញបានរិះគន់ថា លោក ហ៊ុន សែន បានបរាជ័យទាំងស្រុងចំពោះយុទ្ធសាស្ត្រកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៅពេលដែលចំនួនប្រជាពលរដ្ឋធ្វើចំណាកស្រុកចេះតែកើនឡើងជាលំដាប់ ហើយប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រលង់ខ្លួនកាន់តែជ្រៅក្នុងភាពអត់ឃ្លានរកប្រាក់ទិញ អង្ករច្រកឆ្នាំងសឹងមិនបាន ក៏ព្រោះតែការដឹកនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន គ្មានគោលការណ៍ច្បាស់លាស់ដើម្បីលើកស្ទួយជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ។
បើតាមទ្រឹស្តីសេដ្ឋកិច្ចគេមើលឃើញថា ការដឹកនាំរបស់លោក ហ៊ុន សែន គឺជាការច្របាច់ករាស្ត្រ ដោយដៃទាំង ២ ដូចដែលលោកប្រធាន សមរង្ស៊ី បានពន្យល់ថា ដៃម្ខាងរបស់ អ្នកកាន់អំណាចគេឃុបឃិតឲ្យក្រុម ឈ្មួញដំឡើងថ្លៃទំនិញតាមតែអំពើចិត្ត ហើយដៃម្ខាងទៀតគេទប់កុំឲ្យប្រាក់ខែកម្មករ មន្ត្រីរាជការ និងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធឡើងខ្ពស់។ មានន័យថានៅពេលប្រាក់ខែតិចតួចមិនអាចយកទៅបំពេញការចាយវាយប្រ ចាំថ្ងៃដែលមានកំណើនខ្ពស់បានទេ ហើយការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដែលដំណើរការយឺតៗរបស់លោក ហ៊ុន សែន បានបង្ហាញឲ្យឃើញពីភាពប រាជ័យយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែត ប៉ុន្តែក្រុម អ្នកកាន់អំណាចមិនដែលខ្វល់ខ្វាយអ្វីទេ ធ្វើយ៉ាងណាឲ្យតែក្រុមរបស់ពួកគេអាចប្រមូលផលប្រយោជន៍កេងប្រវ័ញ្ចពីអ្នកក្រីក្រទៅធ្វើមានធ្វើបានផ្ទាល់ខ្លួន។
ផ្ទុយពីអ្វីដែលលោក ហ៊ុន សែន កំពុងធ្វើ គឺគណបក្សសង្គ្រោះជាតិមានយុទ្ធសាស្ត្រច្បាស់លាស់ដើម្បីបញ្ចប់ទុក្ខសោកនិងភាពក្រីក្ររហេម រហាមរបស់ប្រជារាស្ត្រខ្មែរទូទៅតាមរយៈយុទ្ធសាស្ត្រលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់ពលរដ្ឋដែលក្នុងនោះមានការប្តេជ្ញាចិត្តដំឡើងប្រាក់ ខែជូន មន្ត្រីរាជការនិងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធគ្រប់ប្រភេទមួយខែ១លាន រៀល ដំឡើងប្រាក់ខែឲ្យកម្មករយ៉ាងហោចណាស់មួយខែ៦០ម៉ឺនរៀល និងជួយ ផ្តល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភដល់ចាស់ជរាក្នុង មួយខែចំនួន៤ម៉ឺនរៀល។ ក្នុងនោះ ក៏មានយុទ្ធសាស្ត្រច្បាស់លាស់ដើម្បីបញ្ចុះតម្លៃទំនិញសំខាន់ៗមួយចំនួនឲ្យចុះថោកតាមរយៈការបញ្ចុះពន្ធនាំ ចូលនិងការលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកវិនិយោគទុនមករកស៊ីផលិតទំនិញនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ដែលធ្វើយ៉ាងណាឲ្យតម្លៃទំនិញចុះថោកសមស្របតាមកម្រិតជីវភាពរស់នៅនិងប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋក្រីក្រ៕
0 comments:
Post a Comment