Print 
PDFដោយ អ៊ុក សាវបូរី
2011-11-21
ព្រឹត្តិការណ៍ នៅស្ពានតូចមួយ ក្នុងកន្លែងកំសាន្តកោះពេជ្រ កាលពីយប់ថ្ងៃ២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ បានកន្លងទៅ ១ឆ្នាំហើយ។
២៦-វិច្ឆិកា-២០១០: ជនរងគ្រោះនៅលើស្ពានកោះពេជ្រ លោក រស់ គង់ រៀបរាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍នៅយប់ថ្ងៃទី២២ ខែវិច្ឆិកា នៅស្ពានកោះពេជ្រ រាជធានីភ្នំពេញ។
ក្រុមគ្រួសារដែលមានកូនចៅបានស្លាប់ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍យប់ថ្ងៃ ២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ អ្នកស្រី ឡេង យុន រស់នៅភូមិខ្សាច់ ឃុំអរិយក្សត្រ ស្រុកល្វាឯម ខេត្តកណ្ដាល យំសោកថាកូនស្រីគាត់ ២នាក់បងប្អូន បានស្លាប់ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍យប់ថ្ងៃ២២ ខែវិច្ឆិកា។ អ្នកស្រីថា កូនស្រីច្បងឈ្មោះ លឿង ដាណែត អាយុ២២ឆ្នាំ ប្អូនស្រីឈ្មោះ លឿង ស្រីយ៉ា អាយុ១៩ឆ្នាំ។ អ្នកស្រីថា ថវិកាផ្ដល់សម្រាប់ឧបត្ថម្ភក្នុងសពកូនម្នាក់ប្រមាណ ១ម៉ឺន២ដុល្លារ គិតថាច្រើនមែន តែមិនអាចកាត់ផ្ដាច់ការនឹករលឹកកូនទាំង២បានទេ ៖ "រៀនចប់ បាក់ឌុបអស់ហើយ។ ស្រណោះណាស់ទល់សព្វថ្ងៃខ្ញុំ មិនទាន់ឈប់ស្រណោះទេ។ ដល់ពេលខួបវាដែលថ្ងៃអុំទូកស្លាប់ហ្នឹងខ្ញុំអង្គុយយំម្នាក់ឯង។ ខ្ញុំអត់ទាំងបើកទូរទស្សន៍មើលផង ខ្ញុំនឹកឃើញស្រណោះកូននៅផ្ទះសុខៗ គ្រាន់តែនឹកឃើញ ស្រណោះកូនតែប៉ិននឹងគ្រាន់តែអង្គុយយំតែមិនដឹងធ្វើម៉េចបើកូន ស្លាបទៅហើយ។ រដ្ឋគេជួយឧបត្ថម្ភហ្នឹង ប្រមាណថា ម្នាក់បានជាងមួយម៉ឺននឹង។ ហើយខ្ញុំយកមកបានធ្វើបុណ្យសពកូនខ្ញុំរយៈពេលបាន៣ដងនឹង ខ្ញុំធ្វើអស់ពីចិត្តហើយ"។
អ្នកស្រី ជួប សាត នៅភូមិខ្សាច់ ឃុំអរិយក្សត្រដែរឲ្យដឹងថា កូនស្រីគាត់ឈ្មោះ ឡូន រំដួល អាយុ២៨ឆ្នាំ បានស្លាប់ក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ជាន់គ្នាលើស្ពានកោះពេជ្រ យប់ថ្ងៃ២២ ខែវិច្ឆិកា បន្សល់ចៅ២នាក់ ឲ្យគាត់ជួយចិញ្ចឹម។ ឯប្ដីក៏នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នោះដែរ គេជាន់ឲ្យរបួសជើង។ កូនប្រសាគាត់នោះបានចេញទៅ រត់ហៅភ្ញៀវដាក់ឡានរកកម្រៃចិញ្ចឹមជីវិត និងកូនតូចៗ ទាំង២។ ប៉ុន្តែសុខភាពកូនប្រសាគាត់មិនសូវល្អទេ ៖ "ដល់ទៅរត់ឡាក់ៗ អ៊ីចឹងទៅ ដល់ឥឡូវ រៀងហើមជើង ដល់ហើមជើង ឈប់ទៅ ដល់ជាជើង ហៅគេទៀតទៅ។ ហើយអាបញ្ហាកោះពេជ្រហ្នឹង គឺថាឈរយូរៗ ទន់ទៅតែម្ដង ត្រឹមក្បាលជង្គង់ចុះក្រោមហ្នឹង ដល់ឥឡូវផ្លែជើង កន្លែងកំភួនជើង ឡើងស្លោកប៉ុណ្ណឹងរួចទៅ ឥឡូវឡើងផ្លែ"។
0 comments:
Post a Comment